Misschien herken je het wel, een vol bureaublad op je computer met een hoop snelkoppelingen naar software en/of bestanden. Vaak frustratie dat je dan toch niet dat bestandje of koppeling kan vinden op dat te volle bureaublad. Of dat je smartphone ontzettend traag aan het worden is van de vele op de achtergrond draaiende apps. Dus eigenlijk wel tijd om op te ruimen…

Gek dat vele van ons dat eigenlijk direct herkennen en als we dan bijvoorbeeld onze smartphone goed gaan bekijken, dan blijkt dat we misschien wel 75% van de geïnstalleerde apps niet gebruiken. Dan kun je ze net zo goed weer verwijderen en dan zal blijken hoeveel ruimte je ineens krijgen op onze telefoon.

Maar dit gebeurt eigenlijk ook in ons hoofd. We slaan van alles op, we nemen problemen mee en maken ons druk om alles en iedereen. Ballast die we meenemen, die ons onrustig maken en bezig houden. Maar waarom eigenlijk? Kunnen we niet net als op de smartphone het overbodige gewoon verwijderen?

Of neem weer dat volle bureaublad op je computer. De meeste van ons ruime dat bureaublad eens in de zo veel tijd helemaal op en dan blijven er nauwelijks icoontjes op je bureaublad staan. En wat een opgeruimd gevoel en rust dat het geeft, wat je dan eigenlijk pas beseft. Waarom zou je dat dan ook niet doen in je hoofd. Hetgeen je niet gebruikt opruimen/vergeten, niet terugkijken in het verleden, maar naar de toekomst kijken met rust in je hoofd.

Het klinkt allemaal makkelijk hoe ik het nu schrijf. Gewoon even opruimen in je hoofd, zodat de rust weer terugkomt. Misschien even alles in lades van je grote kast stoppen en meteen sorteren. Werk in het laadje van werk en privé in het laadje van privé. En ga zo maar door. Maar dan ook tegen je eigen zeggen dat je op het werk alleen het laadje van je werk opent en dat van privé dicht laat. Klinkt heerlijk rustig toch?

En weet je…er zijn meer mensen die hier last van hebben dan je denkt. Waarom denk je dat de burn-out hedendaags zo vaak voorkomt? Mensen nemen veel te veel hooi op hun vork en denken dat ze het wel aan kunnen. Tot het moment dat zo’n beetje alle laadjes openstaan en ze alles in de verkeerde laadjes stoppen en niets meer terug kunnen vinden, net als op dat overvolle bureaublad op je computer. Je raakt de weg kwijt en raakt gefrustreerd. BAM! Overspannen is een feit. En dan zal je toch aan de slag moeten om de hele boel weer eens goed op te ruimen.

Maar soms kun je dat echt niet alleen, dan heb je hulp nodig van familie of vrienden en soms een psycholoog. Die krijgt vaak wel weer orde op zaken in de laadjes die allemaal openstaan. En dat is echt geen schande hoor, om professionele hulp in te roepen.

We laten ons gek maken

En veel werkgevers zijn daar vaak de boosdoener van, leggen de druk hoog op de schouders van hun werknemers en geven vaak 10 uur werk wat je in 8 uur moet afwerken. Anders neem je het toch even lekker mee naar huis joh, doe je het vanavond maar even. Ga je op vakantie? Wel even je telefoon aan laten staan hè en je laptop meenemen, want je bent echt onmisbaar. Zonder jou gaat het allemaal verkeerd hier, echt waar hoor.

En als je daar gevoelig voor bent, dan hap je toe en wordt je meegesleurd in de waanideeën van je werkgever.

Vakantie is vakantie, toch? Zou het dan niet beter zijn om gewoon je telefoon uit te zetten en je laptop lekker dicht te laten? De rust pakken die je echt nodig hebt om na de vakantie weer aan de slag te gaan met nieuwe energie? Ik denk van wel, ik weet het wel zeker!

Het weekend is om te ontspannen, vakantie is om te genieten. We verhuren onze vrije tijd eigenlijk al te goedkoop aan onze werkgevers. Rust! dat hebben we nodig om te kunnen genieten van onze vrije tijd die we hebben tussen al dat drukke werk door.

Ik heb het ook op de harde manier moeten leren en besef eigenlijk sinds een aantal jaar dat werk maar werk is. Ik laat mijn werk makkelijk los, zodra ik de auto in stap en naar huis rij, zet ik een heerlijk muziekje op en laat de dag van mij afglijden. En als ik thuis kom, ben ik het kwijt en kan genieten van mijn eigen tijd, zonder mij druk te hoeven maken over het werk. dat komt de volgende ochtend dan wel weer als we op het werk aan komen. Weer een nieuwe dag voor nieuwe zorgen, tot we naar huis gaan….

Niet alle beroepen…

En ja, ik weet ook wel dat het niet in elk beroep zo makkelijk gaat. Soms heb je wel eens een storing of moet echt iets afgemaakt worden. Maar dat zijn in mijn ogen moment opnames en niet dagelijks. Als je structureel elke dag moet overwerken, dan moet je werkgever meer personeel aannemen, want dan is het teveel werk voor één persoon.

En besef je wel, dat als je vaak op tijden moet werken dat andere vrij zijn, je zelf die bewuste keuze hebt gemaakt om dat beroep te gaan beoefenen. Niemand heeft je er tot toe gedwongen, neem ik aan.

Geniet van je vrije tijd, maak van elke dag een feestje, want je hebt geen recht op morgen.