Soms moet je keuzes maken om verder te komen in hetgeen je als een doel voor ogen hebt. Voor deze keuze heeft mijn zoon gestaan bij de gedachte dat hij beter wilde worden in zijn favoriete sport Badminton. Natuurlijk probeer je als vader hem te ondersteunen met de juiste adviezen, maar mijn zoon maakt uiteindelijk zelf de beslissing wat hij wil.

Afgelopen seizoen heeft mijn 15 jarige zoon met zijn team van BC Reeshof Tilburg deelgenomen aan de badmintoncompetitie voor jeugdspelers onder 17 (U17) en waar ze hoopte nu eindelijk eens echte tegenstand te gaan krijgen, werd het een wandeling door het park met twee vingers in de neus. Bijna wekelijks veegde ze hun tegenstanders met 8-0 van de baan af. Behalve het U17-team van FST Waalwijk, waar ze dan toch echt tegenstand van kregen. Maar uiteindelijk werden deze ook zowel uit als thuis met 5-3 winst verslagen.

Ongeslagen kampioen in hun poule mochten ze het op 18 juni 2022 het gaan opnemen tegen het andere team van BC Reeshof Tilburg om te beslissen wie er uiteindelijk het sterkste team van Noord-Brabant werd in de U17. Ondanks het goede spel wat het andere team liet zien, werden ook zij met 6-2 verslagen en mocht mijn zoon met zijn team naar de NK Teams in Wijk bij Duurstede.

Mooie afsluiter van een tijdperk

Natuurlijk al een hele prestatie om het NK te mogen spelen, want je laat al honderden teams achter je die niet mogen deelnemen aan het NK. Op zaterdag 25 juni 2022 reisde we af naar Wijk bij Duurstede, waar het team eerst in een poule moest strijden om wie er eerst door mochten naar de halve finales op zondag.

Als tweede in de poule mochten ze de volgende dag de halve finales gaan spelen. Dus op zondag 26 juni 2022 weer terug naar Wijk bij Duurstede, waar ik als coach van het team ze nog even toesprak dat ze niets konden verliezen deze dag, alleen maar konden winnen. Wat ze hoorde al bij de beste vier van Nederland in de U17-klasse. Dat is echt al een hele mooie prestatie. En ik probeerde natuurlijk op deze wijze de druk bij de kinderen weg te halen, dat ze vrijuit konden gaan spelen.

En dat werkte! Ze stonden echt super goed en zeer relaxed te badmintonnen. Meteen stand van 2-2 was het spannend, de herendubbel was de beslissende wedstrijd of ze door mochten naar de finale of dat ze moesten gaan strijden om de 3e en 4e plek. Helaas werd de herendubbel net verloren en glipte de finale tussen hun vingers weg.

Wat jammer was, dat hun tegenstanders voor de wedstrijd om de 3e en 4e plaats niet waren komen opdagen en ze automatisch 3e van Nederland zijn geworden. Een prachtige prestatie, die nooit meer van ze kan worden afgepakt!

Een mooie afsluiter van een tijdperk bij BC Reeshof Tilburg. Want mijn zoon had al ruim voor deze wedstrijd laten weten dat hij de club zou gaan verlaten om ergens anders te gaan spelen, waar hij meer doorgroei mogelijkheden zou krijgen.

Mooie keuze gemaakt

Mijn zoon had al de keuze gemaakt dat hij geen jeugdcompetitie wilde spelen, waar ik het volledig mee eens was omdat er totaal geen tegenstand in deze klassen is. Dus waren we maanden geleden al opzoek gegaan naar een passende club voor mijn zoon, waar hij zich thuis zou voelen en kan gaan doorgroeien in zijn spel.

Ik had mijn zoon al ruim een jaar wekelijks meegenomen naar mijn clubje BC Culemborg, waar hij bijna wekelijks ook meetrainde met de senioren en ook met de betere spelers/speelsters van de club partijen speelde. Hij stond (en staat nog steeds) eerder met zijn tas klaar op dinsdagavond om in de auto te springen om naar Culemborg te rijden. Zo veel zin had hij gekregen om daar te gaan badmintonnen. Maar een paar maanden geleden had ik hem ook proef laten spelen bij BC Shot Dongen, een clubje waar hij potentie had om te kunnen doorgroeien.

Tja, dan wordt de keuze moeilijk, want beide opties vond hij leuk. Uiteindelijk is het de keuze geworden om bij BC Shot Dongen te gaan trainen en bij BC Culemborg te gaan trainen en competitie te gaan spelen. Met daarbij een klein nadeel, dat ik na 10 jaar ook weer de baan op ga om mijn rentree te maken in de competitie. Samen met mijn zoon ga ik in het 3e team van BC Culemborg spelen. En als alles gaat lopen hoe we het nu te horen hebben gekregen, gaan we in de 5e divisie uitkomen met het team.

Nog even fit worden

Dus ik moet nog even wat extra gaan trainen, want 10 jaar geen officiële wedstrijden meer gespeeld, moet er nu wat aan het wedstrijdritme worden gedaan. Vooral voor de herenenkel, welke ik in eerste instantie niet zou gaan spelen. Maar door het terugtrekken van een heer uit het team, moeten mijn zoon en ik het nu met z’n tweeën gaan doen. Gaat vast goedkomen!

Maar waar het om gaat is dat mijn zoon een team heeft waarin hij kan gaan spelen, vooral een leerzaam seizoen zal het gaan worden voor hem. Het zal niet zo makkelijk gaan worden, maar door verliezen leer je om slimmer te gaan spelen, om beter te gaan spelen. Hiermee beweer ik niet dat hij alles gaat verliezen, maar alles winnen zal ook niet gaan lukken.

Inmiddels is hij 16 jaar en mentaal best sterk. Hij is fit en heeft een een gezonde vechtlust als hij op de baan staat. En onlangs heeft hij op een toernooi bewezen dat hij de druk aan kan, waar hij samen met mij de herendubbel in een hogere klasse heeft staan spelen. Ongeveer de klasse die we ook in de competitie gaan spelen. Ik heb er een goed gevoel bij en natuurlijk ben ik er weer elke wedstrijd bij. Voorheen alleen als coach van hem en zijn team, maar nu als coach van hem en het team waarin ik nu ook zelf zal spelen.

Gaaf om dit samen te doen

Ik heb er een goed gevoel bij dat hij het goed zal doen in de competitie. Zeker met de trainingen die hij zal volgen bij BC Shot Dongen en de trainingen bij BC Culemborg. We gaan samen weer veel tijd doorbrengen, maar dat doen we graag, we sporten graag samen, zowel in de sportschool als samen badmintonnen. We delen een mooie sportieve passie.

En het blijft natuurlijk mooi dat ik nog steeds mijn eigen zoon kan en mag coachen. En ook daarin push ik hem nooit dat hij iets moet. Hij maakt altijd zijn eigen beslissingen over welke toernooien hij bijvoorbeeld wil spelen, bij welke club hij wil trainen/spelen. Natuurlijk geef ik hem altijd een eerlijk advies, waar hij gelukkig ook goed naar luistert.

Net als dat hij bij het coachen ook echt goed te coachen is. Hij luistert aandachtig, doet wat met de aanwijzingen en is ook best kritisch over zichzelf als hij even niet goed heeft staan spelen. Dat maakt hem voor mij zo bijzonder, ik zie de vechtlust van mijzelf in hem terug.

En dit seizoen wordt het natuurlijk heel speciaal voor ons, om de combinatie Bertens/Bertens op de baan te zien staan. Vader en zoon samen in de herendubbels! Dat geeft toch wel een extra tintje aan het seizoen 2022/2023.

BC Culemborg
Bertens en Bertens in seizoen 2022/2023 bij BC Culemborg

Ik heb er al echt zin in en denk mijn zoon ook wel. Zijn eerste doel is het verslaan van zijn vader in de herenenkel, wat denk ik niet lang meer gaat duren. Al was onlangs de winst weer voor mij. Maar hoelang zal ik dat nog volhouden? Ik hoop niet lang, want dan geeft dat aan dat hij grote stappen maakt in zijn spelniveau….

6 Replies to “Nieuwe uitdagingen voor mijn zoon”

  1. Wauw! Dat is gaaf zeg, samen met je zoon in hetzelfde team in de competitie. Dat zijn samen mooie herinneringen bouwen op het badmintonveld. Ook mooi voor je zoon dat hij van zijn vader nog een hoop kan leren. Samen genieten en een heel leuk en blessurevrij seizoen toegewenst.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.