Gister heeft mijn zoontje Jonathan een fiets gekregen van een kennis van ons, wat natuurlijk al heel lief is en hij daar heel dankbaar voor is en helemaal blij is dat hij nu een mountainbike heeft, want die wilde hij zo graag al een tijdje. Dus vanaf gister is hij dan een trotse eigenaar van een Giant ATX. Mooi ding, maar we moeten er nog wel een aantal dingetjes aan opknappen, wat natuurlijk al leuk is om te doen.
Maar in het begin wil ik er niet al te veel geld aan uitgeven, omdat ik eerst toch wel wil zien of zo’n fiets hem bevalt. Anders heb ik er dadelijk een hoop geld, tijd en moeite ingestopt en dan is het toch niet wat hij graag had gewild. Dus eerst maar eens kijken wat er hoognodig is, zodat hij de fiets eerst kan testen. Bandjes oppompen was het eerst wat er dan moest gebeuren. Dat is natuurlijk zo gefikst en lucht kost verder niets.
Al snel kwam ik erachter dat de versnellingen niet werkte hoe deze behoren te werken. Er zitten maar liefst 24 versnellingen op deze fiets, instelbaar met drie tandwielen voor en acht tandwielen achter. Deze kun je dan schakelen middels twee schakelverstellers op het stuur. De voorderailleur laat al snel zien dat deze goed schakelt, dus hoef ik er niets aan in te stellen, het probleem zit bij de achterderailleur, die zich niet verder dan drie tandwielen laat schakelen. Aangezien ik nog nooit een derailleur heb afgesteld, moest ik even op onderzoek uit welk schroefje voor welke instelling is. Wat ik uit mijn verleden heb onthouden, toen ik zelf nog een BMX (crossfiets) had, was dat vaak de eerste problemen zaten bij de staalkabels, welke dan of versleten of te ver opgerekt was. Dus ook dat even meenemen in de gedachte om het schakelprobleem op te lossen.
Was makkelijker dan gedacht
En als je dan het woord Derailleur leest en hoort, verwacht je vaak dat het een ingewikkeld apparaatje is, maar bij het bekijken de derailleuren van wat YouTube-filmpjes kom ik er al snel achter dat dit allemaal wel reuze meevalt. Hij wijst zich al snel dat elk instelschroefje zijn eigen functie heeft, waarbij een kruiskopschroevendraaier voldoende is bij deze derailleur.
Na ca. een halfuurtje had ik dan ook alles weer werkend, alle 24 versnellingen werkte weer. En inderdaad was de staalkabel de grootste boosdoener, deze wat strakker gezet en daarna de fine-tuning met de derailleur.
Flink wat kilometers
Ook tijdens het afstellen van de derailleur zag ik al snel dat er veel meer opknappuntjes zijn aan deze fiets. Je kan goed zien dat deze fiets flink wat kilometers heeft gemaakt en dat deze goed gebruikt is. De tandwielcassette op het achterwiel heeft dan ook flink wat geleden. De tanden op de tandwielen zijn echt flink versleten. Maar als ik dan wat verder kijk, heeft het grootste en middelste tandwiel op de crankset ook aardig wat slijtage en zelf een paar tanden zijn wat korter dan het hoort.

Even een zoektocht op internet laat zien dat op zich de kosten meevallen van deze onderdelen. Natuurlijk zijn daar ook prijs- en kwaliteitsverschillen in, waarbij je het zo duur kan maken als je het zelf wil. Maar aangezien mijn zoontje de fiets het meeste zal gaan gebruiken om naar school te gaan, zal de fiets veel minder belast worden dan dat hij echt gaat mountainbiken.
Maar dat is latere zorg. Eerst moet mijn zoontje maar eens laten zien dat de fiets hem echt bevalt en hij deze samen met mij wil opknappen, zodat hij weer op en top in orde is.
Als laatste nog even de remmen voor hem wat bijgesteld en de fiets was klaar voor zijn eerste testrit.
En nogmaals de dank van mijn zoontje aan degene die hem heeft geschonken. Hij is er echt blij mee en een super grote glimlach op zijn gezicht toen ik vanmorgen de fiets voor hem klaar had en hij erop kon gaan fietsen.
Heerlijk. Ja die zal in zijn nopjes zijn!
Dat is hij zeker. Hij is vandaag al veel aan het fietsen geweest.