We horen het steeds vaker om ons heen, dat iemand zich niet gedraagt naar zijn leeftijd of functie waarin deze werkt. Oftewel zou jij je winkeltje anders moeten inrichten, zodat het beter verkoopt. Maar ga eens buiten je winkeltje staan en bekijk deze eens. Hoe is jouw etalage ingericht?

Maar waarom geven deze personen daar dan gehoor aan? Om verder te komen in hun carrière? Of om graag iemand te willen zijn die je eigenlijk helemaal niet bent? Want dat is eigenlijk wat je gaat doen, je anders gedragen, je anders kleden, anders praten, waarbij je vaak je echte persoonlijkheid loslaat omdat een ander dat wil.

Nu heb ik deze week een programma zitten kijken van René van Meurs, waardoor ik dan getriggerd werd en daarbij terug dacht aan mijn verleden en hoe ik nu ben.

Nu ben ik niet altijd de makkelijkste persoon en ook zeker niet geweest. Ik denk graag hardop, waarbij de ander dan net zo verbaasd is als ik, dat ik iets hardop heb gezegd. Je kan er dan spijt van hebben of je bedenkt dat je het niet hebt opgekropt en het toch hebt kunnen zeggen wat je zo graag wil zeggen. Waarom zou dat fout zijn? Omdat de ander het niet leuk vind dat jij op dat moment de waarheid spreekt?

Mensen vinden het niet fijn als je liegt, maar hebben er wel moeite mee als je hen de echte waarheid zegt.

Corné Bertens

Natuurlijk komt er altijd een vorm van respect bij kijken, maar dan wel met het respect wat een ander je ook geeft. Want ook dat is weer zo’n bekende uitspraak, dat men graag met hetzelfde respect behandelt wil worden als dat men andere met respect behandelt. En als je dat in sommige gevallen doet, ben je blijkbaar niet respectvol.

Wat ligt er in jouw magazijn?

Maar even terug naar jouw winkeltje. Dat winkeltje heeft een magazijn en een etalage. Klopt jouw etalage met hetgeen wat er in je magazijn ligt? Of is jou etalage mooier dan hetgeen er in je magazijn ligt? Oftewel is jouw etalage zo mooi ingericht om jezelf beter te doen lijken dan wat je werkelijk bent?

Die vraag heeft mij zeker aan het denken gezet en ik beken eerlijk, dat ik er vroeger vatbaar voor was toen ik eenmaal wat wilde bereiken in mijn carrière. Ik luisterde naar degene die tegen mij vertelde dat mijn gedrag en persoonlijkheid mij nergens zouden brengen als ik daar niets aan zou doen. Maar gelukkig, daar waren cursussen voor.

Cursussen? Hmm.. als ik daar nu aan terugdenk waren het meer brainwash-bijeenkomsten, om jou te doen denken dat je met je eigen persoonlijkheid nergens zou gaan komen.

Ho, stop! Ook hierin moet ik weer eerlijk zijn, ik heb er wel wat dingen van opgestoken toen ze mij een spiegel voorhielden en ik daadwerkelijk mijn eigen gedrag zag. Niet helemaal zoals het hoorde, maar oké, ik was nog jong. En als je jong bent, denk je echt alles beter te weten en dat je de hele wereld aan kan.

Ook tegen die lamp ben ik meerdere malen aangelopen en ervan geleerd.

Maar ik ben wie ik ben

In de loop der jaren ben in door een paar diepe dalen gegaan, littekens opgelopen en wantrouwen gekregen in de mensheid. Dat kost tijd om dan alles weer op de rit te krijgen. Maar met de juiste tools en wilskracht, kom je er vaak weer sterker uit dan je vooraf was.

Gelukkig ben ik diep van binnen nooit echt verandert, misschien wat harder geworden door hetgeen ik heb meegemaakt en wat beter geworden om iets tactvol te zeggen. Waakzaam op wat men tegen mij vertelt en dat weer onder een vergrootglas leggen om te kijken of ze je niet willen bedonderen of misbruik van je goedheid willen maken.

Maar ik ben wie ik ben! What you see is what you get. Je zal van mij houden of je zal mij haten. Maar dat zegt dan meestal meer iets over de jou dan over mij. Wat meestal dan te maken heeft dat ik met mijn hart op de tong praat en zeg wat ik denk. Ik praat nu eenmaal graag met emoties.

Dus mijn etalage is niet mooier ingericht dan ikzelf ben. Het klopt aardig met wat ik in het magazijn heb liggen. Al zet ik mijn kwetsbaarheid niet zomaar te koop in de etalage. Want er zijn genoeg winkeldieven die daar graag misbruik van willen maken. Dus die kwetsbaarheid ligt netjes in een goed beveiligde kluis.

Grote mond met een klein hartje

En ja, ik ben iemand die een grote mond heeft, een stoer uiterlijk heeft, maar diep van binnen een ontzettend klein hartje heeft. Maar daar kom je niet zomaar, bij dat klein hartje.

Daar staan muurtjes omheen, met deurtjes die goed zijn beveiligd. En ik bepaal door welk deurtje iemand mag, in welke zone iemand mag komen. En als je denkt er een loper voor te hebben dat je zomaar elk deurtje kan openen, dan kun je beter op je hoede zijn. Want achter elke deur liggen een paar verrassingen op je te wachten waarmee ik je test.

Iedereen ondergaat bij mij een test of je wel degene bent die je zegt dat je bent. En je weet nooit hoe ik je test en wanneer ik dat doe. Maar als je fake bent en/of de verkeerde intenties hebt, val je vroeg of laat altijd door de mand.

Vergeven kan ik, maar vergeten doe ik iets nooit. Ik ben die olifant uit de Rolo-reclame, voor de wat oudere onder ons, die dan meteen weten wat ik bedoel. Dan kom je ook in dat verhaaltje terecht met dat A4-tje. Als je dat eenmaal hebt gekreukt, krijg je het nooit meer zo glad als het was. Doe je dat met mijn vertrouwen, dan werkt dat net zo.

Mijn etalage is wat ik ben

Dus als je langs mijn winkeltje loopt en je kijkt in mijn etalage, dan zie je wat ik in het magazijn heb liggen. Al leg ik niet alles in mijn etalage, want wil niet dat je alles van mij weet. Jij bepaalt hoe ik tegen je reageer en je behandel, niet ik!

Ben je ooit eenmaal over de grens gegaan, mij hebt bedondert of heb je misbruik van mijn goedheid gemaakt, dan kun je er op wachten dat ik je een keer de echte waarheid zeg. Maak je mij boos, dan krijg je de waarheid eerder te horen, die je wellicht liever niet had willen horen.

Maar oordeel dan niet meteen over mij, dat ik een klootzak o.i.d. ben. Maar pak die spiegel, kijk er eens in en bedenk dan dat je wellicht zelf iets hebt gezegd of hebt gedaan wat mij heeft getriggerd om je de echte waarheid in je gezicht te zeggen.

Heb ik je geraakt, dan kan je mij bedreigen met je woorden, mij gaan haten, maar uiteindelijk heb jezelf iets gedaan wat niet juist was, waardoor je mijn vertrouwen een deuk hebt gegeven. Aan jou de vraag wanneer en waarmee dat dan was. Want ooit heb je mij iets aangedaan waardoor ik zo ben geworden naar jou toe.

Mijn etalage ligt niet vol met haat, bedrog en leugens. Maar het is net hoe jij mijn etalage interpreteert. Vaak zie je alleen wat je wil zien en/of vind je mijn etalage gewoon niet mooi. Niet mijn probleem toch?

En om even terug te komen op een eerdere uitspraak hier in deze blog, weet ik niet hoe ik mijn eigen moet gedragen aan de hand van mijn leeftijd. Ik ben namelijk nog nooit zo oud geweest als dat ik vandaag ben…

2 Replies to “Hoe is jouw etalage ingericht?”

  1. Mooi geschreven. Ik ken je niet persoonlijk, maar hoe jij in je blogs overkomt, ben je een sympathieke man met een hartje van goud. Een lieve vader die alles overheeft voor zijn kinderen. Een man die graag thuis is bij zijn gezin of leuke dingen onderneemt met zijn gezin.

    En als ze jou kwetsen, dan hebben ze een kwaaie aan je, dan denk ik ook niet dat men blij wordt van je.

    Zo kom je wel over bij mij, als ik je teksten lees. En je blogs zijn heerlijk om te lezen. Ik hoop dat je er nog lang mee doorgaat, want ik lees ze met veel plezier. Je maakt mij aan het lachen en je drukt zo nu en dan o.a. mij met de neus op de feiten. Je schud mij en misschien andere dan ook wel wakker.

    En inderdaad met je hart op je tong, schrijf je je gevoelens hier in je blogs. Prachtig!!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.